Amsterdam, zaterdag 14 juni 2014
Met Ida op naar KHL voor m’n boekpresentatie ‘En zwijgen was het antwoord’. Drie keer heen en weer rijden omdat ik m’n portemonnaie vergeten was voor de bloemen om een aantal mensen te bedanken. Maar de planning was ruim, om 12.00 uur stipt stonden we op de stoep bij KHL op de Oostelijke Handelskade in Amsterdam. De boeken die de dag tevoren om half twee waren afgeleverd legde Ida mooi neer in een carrousel. Nog even proefdraaien, jurkje aan en de lippen gestift…. Laat de mensen maar komen! Spannend…. Om half drie kwamen de eerste mensen binnen en om drie uur was de zaal gevuld. Wat was het leuk alle mensen die ik had geïnterviewd na lange tijd weer te ontmoeten! De presentatie …. intro; de ontmoeting met de Nederlandse mevrouw op een klein treinstationnetje in Italie…. en zo ontvouwde zich het verhaal met enkele fragmenten van ouders en medici. Enige tranen vloeiden. Daarna vertelden een ouder en arts over hun aangrijpende ervaringen, gevolgd door m’n terugblik op de tijd en schrijverij.
Plots is het moment aangebroken dat ik Ida het boek ga overhandigen. Ze kijkt me vol verwachting aan met haar stralende gezicht. Allebei zo blij! Elly Bakhuizen, de Nederlandse mevrouw, is de tweede die het boek in ontvangst neemt. Zij ziet het als een monument voor alle baby’tjes die in die naoorlogse periode zijn overleden en hun ouders die het verlies van hun kindje(s) hebben moeten meemaken. Ze slaat de spijker op z’n kop; daarvoor is het boek bedoeld.
De mensen die me geholpen hebben bedank ik met mooie bloemen en een boek. Daarna volgt een daverend applaus, ik raak er beduusd van en geniet tegelijk. We heffen het glas, de mensen beginnen met elkaar te praten, de carrousel wordt kleiner en kleiner……
’t is paar uur later als ik met Ida, ongelooflijk blij en dankbaar de zaal verlaat.
